شكست در همراهی وحركت با امام مهدی (ع)!

شكست در همراهی وحركت با امام مهدی (ع)!

بسياری از ملت ها در همراهی با انبياء شکست خوردند بعد از آنکه آنان را شناختند و ايمان
آوردند و اين بار تاريخ نيز دوباره تکرار خواهد شد در آن هنگام که امام ظهور کند و بسياری در
همراهی با امام شکست می خورند وبر آن امام می شورند و قيام می کنند .
از امام صادق(ع) فرمود: قائم با احكامى حكم مى كند كه بعضى از يارانش كه در جنگ هم ركاب ايشان بودند آن را قبول نمى كنند و آن حكم آدم(ع) است پس سر آنها را مى ن زد .و نيز براى بار دوّم حكم مى كند و بعضى ديگر از يارانش كه با وی در جنگ هم ركاب بودند هم رد مى كنند كه آن حكم داود(ع) است پس سر آنها را مى ن زد .و براى بار سوّم حكم مى كند و گروه ديگرى از يارانش آن را قبول نمى كنند و آن حكم ابراهيم(ع) است . سپس حكم چهارم را مى كند و آن حكم محمّد( (ص)است پس ديگر کسى آنرا انكار نمى كند. ( ١از امام صادق(ع) روايت است که فرمودند:اينگار می بينم آن روزی را که قائم در مسجد کوفه بر منبر نشسته واصحابش در کنارش گرد آمده اند و تعداد آنها سيصد وسيزده نفر به تعداد اصحاب پس از آن قائم کتابى را در می آورد که مهر شده به طلا است عهدى از طرف رسول خدا (ص) است وآنها هانند گله گوسفند از وی گريزان می شوند ، و هيچ کس با او نمی ماند جز يک وزير ويازده تنديگر ، همانگونه که با موسى بن عمران اين تعداد باقى ماندند.
و آنها در زمين می گردند ودوباره به سوی او رجوع می کنند ، و من صحبتى را که به آنها خواهد( گفت را می دانم ، و آنها به وی كافر می شوند)( ٢
شايسته است که هر انسان مؤمنى اين روايات را می خواند از ترس بلرزد چرا که کسانى به امام كافر می شوند که جزء ۳۱۳ نفر هستند .از خدا می خواهيم که ما را از شر فتنه ها و بلايا دورکند و توفيق شناخت و معرفت امام را بدهد و ما را از ياران ايشان قرار دهد .
از فضل بن عبدالرحمن بن ابى هاشم از على بن ابى حمزه از ابو بصير از امام صادق(ع) فرموده اند: اصحاب قائم همان گونه که اصحاب موسى با نهری آزموده شدند آزموده می شوند و اين معنای آيه قرآن است که (إنّ لله مبتليكم بنهرٍ ) و خداوند به چيزی همانند آن آنها را مورد امتحان قرار می( دهد)امی کنى؟ به خدا سوگند که تو مردم را فراری می دهی مانند فرار چهارپايان آيا اين عهدی است معهود از پيامبر(ص) يا اينکه چيز ديگری است ؟ پس مولای مسؤل گرفتن بيعت بلند می شود و به او می گويد :ساکت شو به خدا سوگند که گردنت را می زنم .پس قائم می گويد :ای فلانى آرام باش. بله به خدا سوگند که من همراهم عهدی از رسول خدا (ص) دارم و سپس ندا می دهد که ای فلان کيسه يا کيف را به من بده ، و آن را برای پيامبر را می آورند و ايشان عهد از رسول خدا(ص)
قرائت می کند سپس آن شخص بلند می شود و به نزد قائم می رود و از او می خواهد که بگذارد سر او را بوسه کند و قائم می پذيرد و پس از آن به قائم می گويد می خواهيم دوباره با تو بيعت کنيم( و امام نيز با آنها بيعت می کند)( ١از امام صادق(ع) فرمود: ( فردی می خواهد بر سر قائم امر و نهی کند و قائم ما می گويد که او را دستگير کنيد و پس از دستگيری به نزد امام می آورند و وی دستور می دهد که گردن او را بزنند( پس از آن شرق و غرب زمين از وی می ترسند)( ٢
از امام صادق(ع) که از پدرانش(ع) که آنها نيز از پيامبر خدا(ص) که فرموده اند:( در آن هنگام که به آسمانها به نزد خدای خويش عروج کردم و تا اينکه صحبت ايشان به اينجا رسيد که :سرم را بلند کردم و ديدم که در وسط نورها ، نورهای على(ع) و فاطمه(س) حسن(ع) و حسين(ع) و على بن الحسين و محمّد و جعفر وموسى و على و محمّد و على و حسن و حجت بن الحسن قائم که همانند يک ستاره درخشنده می درخشد هستم و از خدا پرسيدم که اين ها کيستند ؟ فرمود :اينها ائمه هستند و اين قائم است که حلال مرا حلال و حرام مرا حرام می کند با او از دشمنانم انتقام می گيرم و او مايه آرامش مؤمنان است و اوست که دل شيعيان تو را از کينه دشمنانشان پاک می کند و لات وعزی را ( يا خليفه اوّل و دوّم ) را از قبر بيرون می آورد و به سزای اعمالشان می رساند که فتنه( مردم به واسطه آنها در آن زمان ازفتنه گوساله سامری سخت تر و دشوار تر است)( بشر النبال از امام صادق(ع) روايت می کند که فرمود: ( می دانى اوّلين كاری را که قائم انجام میدهد چيست ؟ گفتم :خير. فرمود: اين دو را ( يا خليفه اوّل ودوّم) را از قبرهايشان درحالى که جسدهايشان تازه است خارج می کند ومی سوزاند و در هوا پراکنده می کند و سپس مسجد راخراب می کند، آنگاه فرمود که رسول خدا(ص) فرمود :عريشی است مانند عريش موسى(ع) و ذكر ( كرد که مسجد رسول خدا(ص) در ابتدا از گِل بوده و اطرافش را از ليف نخل ساخته شده بود)(از امام صادق(ع) فرمود: و اگر قائم (ع) بيايد ديواری را که بر سر قبر ( دو خليفه اوّل و دوّم) است را خراب می کند خداوند بادهای شديدی را می فرستد و رعد و برق در آسمانها ظاهر می شوند وطوفان های عظيمی به پا می شوند که همگی مردم می گويند اين خود اوست پس يارانش از پيش او فرار می کنند تا اينکه کسى از آنها پيش او نمانند و آن هنگام که تيشه را بلند می کند و اولين کسى خواهد بود که بر ديوار می کوبد پس اصحابش به سوی ايشان می آيند و به ياريش می شتابند و ثواب آن کس که بر دوستش سبقت ميگيرد و زودتر به ياری امام می شتابد از بقيه بيشتر است تا اينکه قبررا خراب نموده و جسد آن دو را درحالى که جسدهايشان تازه است بيرون می آورد و آنها را لعنت می کند و از آنها بيزاری می جويد سپس آنها را اعدام کرده و پايين می آورد و آتش میزند و سپس خاکستر آنها را در هوا منتشر می سازد.
حال می گويم : که شايسته است هر انسان مؤمنى که اين روايات را می خواند به خود بازگردد و از اينکه با اهل بيت(ع) دشمنى کند بترسد وشايسته است که شبانه روز در پی کسب رضای خداوندباشد تا شايد خداوند بر او منت نهاده و حق به او نشان دهد و به ياری آن بشتابد و با باطل دشمنى کند و برای خود الگويى را انتخاب کند که احكام قرآن و اهل بيت(ع) را جاری کند و نه فقط بدنبال دنيا باشد . اما اگر الگويى را که انتخاب می کنيد فقط در پی ثروت ومقام باشند و دعوت به امام مهدی(ع) را ترک کردند بدانيد که ترک امثال اين اشخاص و عدم اتباع آنها واجب بوده بلکه جنگ با آنها واجب است زيرا که آنها امت را بشكل احزاب در خواهند آورد که همديگررا لعنت کنند و در نهايت اين اشخاص شما را از راه حق باز می دارند و امت را به دشمنى با امام مهدی (ع) و عدم ياری ايشان جلو می ب ن رد و کسى که اين چنين است شايسته الگو برداری نيست، و اينکه اختلاف مطلقا وحدت را درپی نخواهد داشت .